Hier was een gitarist die wist hoe hij met de muziek moest lachen en de grap met zijn publiek moest delen. Maar achter de entertainer schuilt een serieuze artiest, wiens uitgebreide compositie ter nagedachtenis aan Jana Obrovska volledig in staat bleek emoties aan de andere kant van het spectrum te beroeren. Nooit was een staande ovatie zo rijkelijk verdiend. Pavel Steidl had de harten en geesten van een volle zaal veroverd. (Classical Guitar Magazine)
Pavel Steidl werd geboren in Rakovnik (Tsjechië). Sinds hij in 1982 de eerste prijs won op het internationale concours van Radio France in Parijs, is hij uitgegroeid tot een van de meest gevierde solisten van zijn generatie. Onder de juryleden bevonden zich namen van artiesten als Alexander Tansman, Antonio Lauro en Maria Luisa Anido.
Daarvoor studeerde hij bij gitaristen als Milan Zelenka en Stephan Rak in Praag. In 1987 besloot hij te emigreren naar Nederland. Na jarenlang studeren en inspiratie opdoen bij vele verschillende artiesten, ontwikkelde hij zijn eigen stijl. Deze stijl is gebaseerd op authentieke interpretaties van 19e-eeuwse gitaarliteratuur over periodieke instrumenten en gaat ver terug in de tijd. Pavel Steidl componeert ook zelf en zijn composities worden vaak gespeeld tijdens zijn concerten.
Hij heeft concerten gegeven in meer dan 40 landen, waaronder Canada, de VS, China, India, Japan, Europa, Zuid- en Midden-Amerika en vele andere.
Op verzoek van het Italiaanse gitaartijdschrift Guitart besloten de lezers hem te verkiezen tot gitarist van het jaar 2004.
Pavel Steidl bespeelt vele instrumenten, maar met name zijn Francisco Simplicio (1926) en zijn Franz Butcher (2008), romantische gitaar: kopieën van de J.G. Stauffer-gitaar gemaakt door B. Kresse en het originele instrument uit het begin van de 19e eeuw, Nikolaus G. Ries ca. 1830.